ஊமையாய் நாங்கள்

ஊனமாய் உலகம்;

உச்சக்கட்ட அயோக்கிய-நாய் யூதன்!

பித்துப் பிடித்ததினால்

பிடித்துக் கொண்டாய் கப்பலை;

திண்டாடுவோம் என நினைத்து

கொண்டாட்டமாய் அங்கே நீ!!

கண்டனம் மட்டுமே

கடைசி ஆயுதமாய்

உலக நாட்டிற்கு;

மிரட்டிப் பார்க்க

ஆயுதத்தோடு அந்நிய-நாய் ஒருவன்;

புரியாத உலக நியாயம்

மனித நேயங்களெல்லாம் மாயம்

கால காலமாய் ஆறாத எங்கள் காயம!

நிலமெல்லாம் இரத்தமாய்

நித்தம் நித்தம்;

ஓயாமல் எங்கள்

செவிகளில் மட்டும் சப்தம்!!

வீரமெல்லாம்

சோரம் போய்;

வாள்களெல்லாம்

வாசலோடு மட்டும்தான் – எங்கள்

அரபுலக மன்னர்களுக்கு!!

சரிந்துப்போன பொருளாதரத்தை

தூக்கி நிறுத்தத்

துடிக்கும் எங்கள் கண்மணிகள்;

காலாவதியாகிப் போனதா முஸ்லிம்கள்

எல்லோரும் கண்ணின் மணிகள்!

வழியெல்லாம் அடைத்து

வலிக் கொடுக்க துடிக்கிறாய்;

சத்தியம் ஒன்று என

கரம் கோர்த்துக் நின்றால் வெடிக்கிறாய்!!

என் இறுதிக்கட்ட அணுவும்

இறைவன் ஒன்றே என சொல்லும்;

ஒரு நாள் என் சமுகம் உன்னை வெல்லும்!!

தடுத்தாலும் தடம் மாற மாட்டோம்

கொடுத்தாலும் சோரம் போக மாட்டோம்

முடிவில்லாத வாழ்விற்க்கு நீ

முந்தும் முன்னே;

முனைந்துவிடு இஸ்லாத்தில் புகுந்துவிடு!!

 -யாசர் அரஃபாத்

நீ என்னில் எதைத் தேடுகிறாய்
எனது புன்னகையை கனவுகளை,
கவிதைகளை - என்னில்
எதைத் தேடுகிறாய்.

தயவு செய்து உனது பார்வையை நிறுத்து
அது எனது ஓவியங்களை அசிங்கப்படுத்துகிறது.

உனது தாளத்தை நிறுத்து
அது எனது பாடலை காயப்படுத்துகிறது.


உனது புன்னகையை நிறுத்து
அது எனது உதடுகளை சிரமப்படுத்துகிறது.

தயவு செய்து உனது புகழ்ச்சியை நிறுத்து
அர்த்தமற்ற போலி வார்த்தைகளை
நீ எனக்கு பரிசளிக்கிறாய்.

அய்யகோ!
தயவு செய்து உனது சொற்பொழிவை நிறுத்து
அது எனது நேரங்கைளை கொன்று குவிக்கிறது.

எல்லாவற்றையும் நிறுத்திவிட்டு
எனது கவிதைகளை செவிமடு,
என்னைக் கனவுகள் காணவிடு
உன்னைப் போலவே நானும் எலும்புகளாலும்
தசைகளாலும் உணர்வுகளாலும் ஆக்கப்பட்டிருக்கிறேன்.

முன்னேற்றங்களை நோக்கி நானும் முகம்
திருப்பவே விரும்புகின்றேன்.
முறிப்புகளை நிகழ்த்தி உண்மையான உலகத்தையே
கண்டடைய விரும்புகின்றேன்.

தயவு செய்து நிறுத்து,
என்னை கனவுகள் காணவிடு,
உன்னைப்போலவே நானும் எலும்புகளாலும்
தசைகளாலும் உணர்வுகளாலும்தான் ஆக்கப்பட்டிருக்கிறேன்.